"Ο ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΣ: ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ"
Ιστορία (ΠΕ) (Δημοτικό)
Οι μαθητές/τριες διατυπώνουν τις μεθοδεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης για τη διαχείρηση και αποκατάσταση του προσφυγικού προβλήματος μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, συνθέτουν την εικόνα για το ιδιαίτερο μέγεθος της κατάστασης, κατανοούν την αντίδραση του κινήματος με πρωτοστάτη τον Νικόλαο Πλαστήρα και την υποχρέωση του βασιλιά να αποχωρίσει από την Ελλάδα, αναλύουν τη γενικότερη οικονομική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου και τους χειρισμούς αυτής. Επιπλέον, εξηγούν τις μετέπειτα εξελίξεις και τέλος συγκρίνουν τα τότε πολιτικά γεγονότα, που διέγειρε τόσο η καταστροφή της Μικράσς Ασίας όσο και η επικριτική στάση απέναντι στο πολιτικό σύστημα, με τη σημερινή κατάσταση, καθώς οι σύγχρονες πολιτικές εξελίξεις συνεχίζονται και αφορμούνται από την απογοήτευση που προκαλούν οι πολιτικές τακτικές των μεταπολιτευτικών χρόνων.

Μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της Μικράς Ασίας το μείζον ζήτημα για την Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία ήταν η αποκατάσταση των προσφύγων. Το ελληνικό κράτος βρισκόταν μπροστά σ'έναν ανεξέλεγκτο αριθμό προσφύγων, ενώ παράλληλα η γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση. Παρόλα αυτά οι πρόσφυγες αποκαταστάθηκαν εν μέρει και εγκαταστάθηκαν σε μικρά, πρόχειρα σπίτια, χωρίς τους υποτυπώδεις πόρους υγιεινής. Επιπλέον, θα πρέπει να τονιστεί ότι η ελληνική πολιτεία ήταν υποχρεωμένη να αποκαταστήσει τις περιουσίες των προσφύγων και μάλιστα να καταβάλλουν ανάλογη αποζημίωση ως προς αυτές σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάνης και του ιδιαίτερου πρωτοκόλλου που τη συνοδεύει (1923). Τέλος, από τις στρατιωτικές και πολιτικές εξελίξεις θα πρέπει να τονιστεί το στρατιωτικό κίνημα του Νικολάου Πλαστήρα το Σεπτέμβριο του 1922. Ουσιαστικά πρόκειται για αντίδραση ως προς την ήττα και της συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής, με αποτέλεσμα να υποχρεώσουν τον βασιλιά Κωνσταντίνο να αποχωρήσει από την Ελλάδα. Έξι ηγετικά στελέχη της βασιλικής παράταξης λίγο αργότερα παραπέμφηκαν σε δίκη και εκτελέστηκαν με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Από την πλευρά της διδακτικής μεθοδολογίας δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και αποτίμησης, της συγκριτικής ικανότητας εποχών και πολιτικών εξελίξεων. Όσον αφορά το περιεχόμενο ξεφεύγουμε από τη στείρα απομνημόνευση και προχωράμε στη μελέτη της ολικής ιστορίας, δηλαδή στη συνολική αποτίμηση της επίδρασης κοινωνικών, πολιτικών, οικονομικών παραγόντων για τη δημιουργία ιστορικών γεγονότων. Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν οι μαθητές/τριες να συγκρίνουν και να αναφέρουν τις συνέπειες των πολιτικών εξελίξεων του τότε και της σύγχρονης εποχής. Ζητούμενο στο σχεδιασμό και την ανάπτυξη του σεναρίου "Ο Μεσοπόλεμος: Το προσφυγικό πρόβλημα και οι πολιτικές εξελίξεις" ήταν η επικέντρωση σε βαθύτερα αίτια του προσφυγικού προβλήματος μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, την πολιτική διαχείριση και τις συνέπειες. Η αναφορά ντοκουμέντων και επιπρόσθετων πληροφοριών για την περίοδο του Μεσοπολέμου βοηθά στην καλλιέργεια της ιστορικής σκέψης και συνέχειας. Τα ιστορικά ερωτήματα υποβοηθούνται από την κριτική αποτίμηση ιστορικών πηγών και μέσα από τις σύγχρονες παιδαγωγικές συνθήκες της ερευνητικής μάθησης οι μαθητές φθάνουν σε συμπεράσματα. Έτσι, η επιστήμη της ιστορίας αποκτά σημασία. Οι πληροφορίες, τα ντοκουμέντα, η ανασύνθεση γεγονότων και η σύγκριση με τη σύγχρονη πραγματικότητα κάνουν το μάθημα της ιστορίας να αποκτά πραγματικό νόημα για τους μαθητές/τριες.