Στη φάση αυτή οι μαθητές καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις που αφορούν τα φαινόμενα που μελέτησαν ώστε να εκτιμηθεί η εννοιολογική τους εξέλιξη και η αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας. Οι ερωτήσεις δεν είναι όλες του ίδιου επιπέδου συνθετότητας αλλά είναι διαβαθμισμένης δυσκολίας απλές και εύκολες έως σύνθετες με μέτρια έως μεγάλη δυσκολία ώστε να φανεί ευκολότερα ο βαθμός κατανόησης και αφομοίωσης της νέας γνώσης.

        Πλέον της φάσης αυτής, αξιολόγηση των μαθητών γίνεται και στην τελευταία φάση της επέκτασης. Σε εκείνη την φάση αξιολογείται προφορικά η δυνατότητα των μαθητών να επεκτείνουν αιτιολογημένα τις γνώσεις τους σε νέα φαινόμενα και στη συνέχεια αξιολογείται η ικανότητα που έχουν αποκτήσει να σχεδιάζουν και να υλοποιούν πειραματικές διαδικασίες για έλεγχο υποθέσεων και διατύπωση συμπερασμάτων μέσα από τη γραπτή εργασία που τους ανατίθεται.

        Είναι σημαντικό οι μαθητές πέρα από την απόκτηση νέας επιστημονικής γνώσης να συνειδητοποιήσουν και τη διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά τη διδασκαλία. Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές διδάσκονται τις επιστημονικές διαδικασίες με τις οποίες κατακτιέται η νέα γνώση (υπόθεση-πρόβλεψη, πειραματικός έλεγχος, διατύπωση συμπερασμάτων, επέκταση) ενώ ταυτόχρονα μαθαίνουν πώς να μαθαίνουν, κάτι που έχει  ιδιαίτερη αξία για τη μετέπειτα απόκτηση νέας επιστημονικής γνώσης περιεχομένου. Σε αυτό στοχεύουν απλές ερωτήσεις ανασκόπησης της διαδικασίας που ακολουθήθηκε (π.χ. ποιο πρόβλημα αντιμετωπίσαμε και θελήσαμε να λύσουμε, ποια βήματα ακολουθήσαμε για να φτάσουμε στη λύση, τι συμπεράσματα βρέθηκαν, ποιες δυσκολίες υπήρξαν κατά την πορεία και ποια σημεία της διδασκαλίας ήταν τα πλέον χρήσιμα).

        Οι απαντήσεις των μαθητών στις ερωτήσεις μεταγνωστικού περιεχομένου μπορούν επίσης να αξιοποιηθούν για την αξιολόγηση της διαδικασίας που ακολουθήθηκε κατά τη διδασκαλία εκ μέρους των μαθητών και να συμβάλλουν στη βελτίωση σε επόμενες εφαρμογές.