Σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, μια γραμμή που ξεκινά από ένα σημείο, διανύει μια διαδρομή και καταλήγει στο ίδιο αρχικό σημείο, δημιουργεί ένα «σχήμα», μία φόρμα.

Στη γεωμετρία, τα σχήματα χωρίζονται σε κλειστές καμπύλες (τον κύκλο, την έλλειψη ή μια τυχαία κλειστή καμπύλη) και τα πολύγωνα (κλειστά σχήματα που συγκροτούνται από τρεις ή περισσότερες ευθείες γραμμές, που αποτελούν τις πλευρές τους). Αυτά με τη σειρά τους χωρίζονται σε κανονικά σχήματα που έχουν ίσες πλευρές και ίσες γωνίες και μη κανονικά σχήματα που έχουν άνισες πλευρές, άνισες γωνίες ή και τα δύο.

Στη φύση και τα ανθρώπινα δημιουργήματα συναντώνται όλες οι μορφές σχημάτων.

Το σχήμα στην τέχνη μπορεί να αποδίδεται ως περίγραμμα και ως πλήρες. Αποκτά μορφή από μια ποικιλία στοιχείων, όπως ένα χρώμα, ένα σύνολο γραμμών ή σημείων. Η ίδια η επιφάνεια εκτέλεσης ενός έργου (χαρτί, καμβάς κ.α.) αποτελεί το πρωταρχικό σχήμα που επάνω του συναθροίζεται το σύνολο των επιμέρους σχημάτων-φορμών που συνθέτουν το έργο.