Στο πλαίσιο της καλλιέργειας του κριτικού, οπτικού και ψηφιακού εγγραμματισμού των μαθητών (βλ. και το Πρόγραμμα Σπουδών για τη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση: Οδηγός για τον Εκπαιδευτικό, Αθήνα 2011, 132) μετά από σχετική προετοιμασία στο σπίτι οι μαθητές σε ομάδες προχώρησαν και ολοκλήρωσαν τις διασκευές και τις σκηνοθετικές οδηγίες για την οπτικοποίησή τους σε κόμικς παράλληλα με την εξοικείωση των μαθητών που θα έκαναν την ψηφιακή επεξεργασία με το εκπαιδευτικό λογισμικό μέσω δοκιμαστικών δημιουργιών σε εργαστήριο του σχολείου. Έτσι, επιτεύχθηκε η πρόσληψη της τραγωδίας ως θεατρικής παράστασης και όχι μόνο ως γραπτού κειμένου, με ιδιαίτερη έμφαση στην οπτική διάσταση της 1^ης σκηνής του προλόγου (βλ. και Ευριπίδη Ελένη, Βιβλίο Εκπαιδευτικού, 1^ος διδακτικός στόχος, σελ. 13). Στα Διδακτικά Σενάρια Γ΄ Γυμνασίου Παπαθανασίου Β. & Χ. Κοσεγιάν, «Η Ελένη στην Αρχαία Ελληνική Λογοτεχνία», Πρόγραμμα Σπουδών για τη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας στην Υποχρεωτική Εκπαίδευση: Οδηγός για τον Εκπαιδευτικό, Αθήνα 2011, 123-24, προτείνεται η δημιουργία σχεδιασμένων κόμικς με βάση την Ελένη του Ευριπίδη. Αυτή η πρόταση συνδέθηκε με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, σύμφωνα και με την αρχή της διαθεματικότητας. Επίσης, πολύ ενδιαφέρον ήταν ότι πολλές από τις διασκευές παρουσιάστηκαν με τη μορφή μαντινάδων. Επομένως, οι μαθητές αυτενεργώντας βίωσαν την τραγωδία ως κομμάτι της τοπικής τους παράδοσης.

Ακολούθησαν συζητήσεις για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι μαθητές, ανατροφοδότηση και ενθάρρυνση όσων δυσκολεύονταν.