Έχουμε συνηθίσει να καταλαβαίνουμε τους αριθμούς ως βασισμένους στο δεκαδικό σύστημα αρίθμησης όπου το σημείο αναφοράς είναι ο αριθμός δέκα (10). Συγκεκριμένα διαθέτουμε δέκα ψηφία που συμβολίζουν ποσότητες στο εύρος από 0 έως 9. Το σύστημα που έχει ψηφία μόνο στο διάστημα 0 έως 1 (δυο μόνο ψηφία δηλαδή) λέγεται δυαδικό σύστημα και τα ψηφία του λέγονται Δυαδικά ψηφία ή Binary digITS, δηλαδή εν συντομία bits.

                Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τη σχέση ανάμεσα στα bits και την δεκαδική αναπαράσταση: Συμβατικά δηλώνουμε το μέγιστο πλήθος δυαδικών ψηφίων (bits) που χρησιμοποιούνται προσθέτοντας μηδενικά ψηφία στην αρχή του αριθμού μέχρι να συμπληρωθεί το παραπάνω μέγιστο πλήθος. Π.χ. Το δεκαδικό 7 γίνεται 000111 στο δυαδικό, χρησιμοποιώντας αναπαράσταση των έξι (6) bits. Στο δυαδικό σύστημα, τα νούμερα μπορούν απλά να θεωρηθούν ως δείκτες σε στήλες που δείχνουν αν βρίσκεται εκεί ή όχι μια συγκεκριμένη δύναμη του δύο (2).  Δηλαδή το 1 δηλώνει ύπαρξη της εν λόγω δύναμης, ενώ το 0 απουσία. Έτσι π.χ. για τον αριθμό 19 οι στήλες έχουν ως εξής:

Αφού: 16+0+0+1+1 = 19

Προκειμένου να έχουμε μια «στενογραφική», συμπαγή μέθοδο όποτε θέλουμε να αναφερθούμε στην ποσότητα της Πληροφορίας που περιέχει ένα πλήθος δυαδικών ψηφίων (bits), χρησιμοποιείται ο όρος byte που υποδηλώνει τα οκτώ (8) bits. Ως εκ τούτου, ο μέγιστος αριθμός που μπορεί να αποθηκευθεί σε ένα byte είναι το 11111111_2[c1]  = 255₁₀ (διαβάζεται: 11111111 στο δυαδικό ισούται με 255 στο δεκαδικό).

Οι υπολογιστές έχει επικρατήσει να διαχειρίζονται δεδομένα σε πολλαπλάσια δυνάμεων του 2 και κυρίως σε πολλαπλάσια του 8. Αν π.χ. το 256 μας φαίνεται μικρό πλήθος αριθμών (0-255), μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δύο (2) bytes για να αναπαραστήσουμε μεγαλύτερους αριθμούς. Έτσι με δύο (2) bytes μπορούμε να αναπαραστήσουμε τους αριθμούς από το 0000000000000000₂ – 1111111111111111₂ δηλ. 0₁₀-65535₁₀, άρα 65536=2¹⁶ ακεραίους.