Επικάλυψη των σωλήνων με θερμομπετόν.
Οι σωληνώσεις της δαπεδοθέρμανσης πρέπει να επικαλύπτονται από λεπτόρευστο μπετόν με ειδικά πρόσθετα για να μη δημιουργούνται ρωγμές.
Η χύτευση του κολυμβητού αυτού δαπέδου πρέπει να γίνεται με προσοχή, για να έρχεται σε στενή επαφή με τις σωλήνες και να αποφεύγεται η εμφάνιση φυσαλίδων που μειώνουν την αγωγιμότητα. Το μπετόν της επικάλυψης οπλίζεται ελαφρά με το κατάλληλο πλέγμα.
Το μπετόν αυτό μας εξασφαλίζει:
1. Ομοιόμορφη κατανομή της θερμοκρασίας.
2. Προστασία των σωληνώσεων.
3. Καλή επαφή με τους σωλήνες.
4. Ρύθμιση της εκπομπής θερμότητας.
5. Διαμόρφωση της επιφάνειας για την τελική στρώση.
Το πάχος της επικάλυψης το καθορίζει η μελέτη.

Τελική επικάλυψη.
Το είδος της τελικής επικάλυψης αποφασίζεται από τον ιδιοκτήτη της οικοδομής στο στάδιο της μελέτης. Οποιαδήποτε αλλαγή εκ των υστέρων, πιθανά θα αλλάξει τη θερμική αντίσταση του δαπέδου, με αποτέλεσμα η θέρμανση του χώρου να μην είναι η αναμενόμενη. Η τελική επικάλυψη μπορεί να είναι πλακάκι, μάρμαρο, παρκέ, μοκέτα, PVC, κλπ. Ό,τι και αν επιλεγεί, πρέπει να μην εμποδίζει την απρόσκοπτη μετάβαση της θερμότητας από το δάπεδο στο χώρο. Ακόμη και τα βοηθητικά υλικά, όπως κόλλες ή υλικά πλήρωσης αρμών, πρέπει
να είναι γνωστής αλλά και αποδεκτής συμπεριφοράς σε ό,τι αφορά τη διάβαση της θερμότητας και τις μηχανικές τους ιδιότητες. Η μέγιστη αποδεκτή τιμή θερμικής αντίστασης ανέρχεται στα 0,15 m^2 K / W ( 0,17 m^2 ^oC / Kcal ).