Αφού οι μαθητές έχουν κατανοήσει τα γενικά χαρακτηριστικά του Ιμπρεσιονισμού και τα ιδιαίτερα στοιχεία που χρησιμοποίησε ο Μονέ, παροτρύνονται στο να δημιουργήσουν το δικό τους "αφαιρετικό" Ιμπρεσιονιστικό τοπίο. Αυτο θα μπορούσε να συμβεί είτε καλώντας τους να κοιτάξουν έξω από το παράθυρο, τον ουρανό και τους σχηματισμούς των σύννεφων, είτε βγαίνοντας στον εξωτερικό προαύλιο χώρο για αντίστοιχη παρατήρηση. Η ατομική φάση της εργασίας, χωρίζεται σε δύο μέρη, που αναπτύσσονται  σε δύο αντίστοιχες διδακτικές ώρες. Αυτό θα βοηθήσει στη διαχείριση του υλικού (τέμπερες ή ακρυλικά) ως προς το στέγνωμα και την εκ νέου επεξεργασία της επιφάνειας με νέο χρώμα της επιφάνειας. Κατά τη διαδικασία της εικαστικής επεξεργασίας του έργου, τους εξηγούμε τη διαφορά της υγρής και της στεγνής βαφής στα υδατοδιαλυτά χρώματα, υποδεικνύοντας επί τόπου τις διαφορετικές ποιότητες που παράγονται σε κάθε περίπτωση. Παροτρύνουμε τους μαθητές να χρησιμοποιήσουν και τις δύο μεθόδους. Καλό θα ήταν η διάσταση της ζωγραφικής επιφάνειας (χαρτί) να είναι κοινή για όλους προκειμένου να διευκολυνθεί το στάδιο της ομαδικής σύνθεσης που θα ακολουθήσει.