Με αφορμή την έξοδο από το σχολείο για να γνωρίσουμε τη γειτονιά, όπου  τα παιδιά παρατηρούν διάφορες πινακίδες με σύμβολα (στο κυκλοφοριακό πάρκο της γειτονιάς), ταμπέλες από καταστήματα και δρόμους, πινακίδες που παραπέμπουν σε κατευθύνσεις, σε διάφορα χρώματα, ανθρώπους να χαιρετιούνται από μακριά ή να σταματούν ένα ταξί, γίνεται συζήτηση για το τι σημαίνουν όλα αυτά. Τα παιδιά κατανοούν ότι κάποιο μήνυμα μάς μεταδίδουν και αρχίζει η συζήτηση για:  

• Πώς επικοινωνούν οι άνθρωποι (μπορούν να το ζωγραφίσουν στο φύλλο εργασίας)
• Γιατί επικοινωνούν
• Πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε χωρίς λόγο
• Πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε με ανθρώπους που είναι μακριά
• Πώς γίνεται να επικοινωνήσουμε γρήγορα κ.λ.π.

Έτσι καταλήγουμε σταδιακά σε συμπεράσματα σε σχέση με το τι είναι επικοινωνία, ότι η επικοινωνία είναι:

• η  λεκτική, της οποίας ο κώδικας είναι λέξεις, φωνήματα και σύμβολα
•  η μη λεκτική που εκφράζεται με κινήσεις κι εκφράσεις του σώματος και του προσώπου, με μουσική, μέσα από την τέχνη  και όλα αυτά μπορεί να πάρουν τη θέση του λόγου
• και τέλος η επικοινωνία με την τεχνολογία (τηλέφωνο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, φαξ, mail, skype, internet, μέσα κοινωνικής δικτύωσης)

Μέσα από συζήτηση ,κυρίως με ανοιχτές ερωτήσεις και παιχνίδι συμπεραίνουμε ότι τα γράμματα είναι σύμβολα και τα χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να επικοινωνήσουν όταν είναι μακριά και δεν μπορούν να μιλήσουν. Είναι η απεικόνιση ενός φωνήματος με γραμμές και ότι όλοι οι λαοί δεν έχουν τα ίδια γράμματα αλλά κάποια σύμβολα είναι κοινά. Επίσης, παίζοντας με τα ονόματά τους ( σηκώνονται κάποια παιδιά που έχουν μπροστά τους ένα γράμμα και σχηματίζουν ένα όνομα. Στη συνέχεια αλλάζουν σειρά τα παιδιά, μπερδεύονται και πρέπει κάποιος να τα βάλει στη σωστή σειρά ώστε να σχηματιστεί πάλι το όνομα)  καταλαβαίνουν ότι οι λέξεις αποτελούνται από γράμματα που μπήκαν σε μια σειρά.

Παίζουν το παιχνίδι μνήμης (διαδραστικό εργαλείο) ως ψυχαγωγία και ως αφόρμηση για συζήτηση για τα μέσα επικοινωνίας.

Με καταιγισμό ιδεών βρίσκουμε τα διάφορα μέσα επικοινωνίας, από παλιά μέχρι τώρα.  Χωρισμένοι σε ομάδες,ψάχνουν εικόνες στο διαδίκτυο, τις εκτυπώνουν και τις βάζουν σε μια εξελικτική σειρά, κάνοντας υποθέσεις για το ποια πρέπει να είναι αυτή.. Στο τέλος τις περνούμε στο χρονολόγιο. Έτσι  γνωρίζουν την εξέλιξη της επικοινωνίας στους αιώνες.