Σε αυτήν τη φάση τα παιδιά θα αξιοποιήσουν όσες περισσότερες μορφές επικοινωνίας μπορούν για να δημιουργήσουν μια ψηφιακή αφήγηση και θα τη μοιραστούν διαδικτυακά με άλλα παιδιά, από άλλα σχολεία, ξεφεύγοντας από το περιβάλλον της τάξης.

Ως Ψηφιακή αφήγηση  ορίζεται ο συνδυασμός της παραδοσιακής προφορικής αφήγησης με πολυμέσα του 21ου αιώνα και εργαλείων τηλεπικοινωνίας. Είναι μια νέα μορφή τέχνης η οποία χρησιμοποιεί τον γραπτό και προφορικό λόγο που εμπλουτίζονται και ενισχύονται με τη χρήση ψηφιακών μέσων, τη μουσική, την εικόνα, το βίντεο και την αφήγηση για
τη δημιουργία ιστοριών σχετικά με τη ζωή των ανθρώπων, τη δουλειά τους και τις εμπειρίες τους, τις οποίες μοιράζονται συχνά μέσω διαδικτύου.Οι ψηφιακές αφηγήσεις είναι μικρής διάρκειας, αφηγηματικές ιστορίες που περιέχουν ήχο, βίντεο, κείμενο εμπλουτίζοντας την πληροφορία και παρουσιάζοντας την πιο αισθαντικά και συναρπαστικά. Είναι μια διαδικασία δημιουργίας διηγημάτων που επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές να εργάζονται συνεργατικά σε ομάδες για τη συλλογή πληροφοριών και την επίλυση προβλημάτων. Πρόκειται για μια ενεργητική και όχι παθητική διαδικασία που φέρνει σε επαφή τους μαθητές με τη λογοτεχνία και τις τέχνες, κινητοποιεί τη φαντασία τους και την ανάγκη για έκφραση κι επικοινωνία, καλλιεργεί τη δημιουργική γραφή, ενώ παράλληλα τους εισάγει με τρόπο ευχάριστο,συμμετοχικό και συνεργατικό στον ψηφιακό γραμματισμό, παίρνοντας ανατροφοδότηση (Κοτρωνίδου- Τόζιου, 2011).
Προτείνονται για τη δημιουργία ψηφιακών αφηγήσεων τα εξής βήματα (  Κοτρωνίδου- Τόζιου, 2011):
1.  Γραφή της ιστορίας με διάφορους τρόπους (καταιγισμό ιδεών, τεχνική της αλφαβήτα, τεχνική της ανατροπής παραμυθιών, της παραμυθοσαλάτας, της διαφορετικής εξέλιξης της ιστορίας, της σύνθεσης διαφορετικών λέξεων κ.ά.).Εδώ χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της αλφαβήτα.
2.  Εικονογράφηση της ιστορίας. Είναι καλό μόλις ολοκληρωθεί η ιστορία να γίνει η εικονογράφησή της. Τα παιδιά θα πρέπει να είναι εξοικειωμένα με τη χρήση των διαφόρων υλικών ζωγραφικής, π.χ. νερομπογιές, κηρομπογιές, ξυλομπογιές , κ.ά.) να έχουν μάθει να παρατηρούν έργα τέχνης και να μελετούν την εικονογράφηση διαφορετικών βιβλίων. Η εργασία σε ομάδες βοηθά στην επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων. Τα παιδιά συζητούν και συναποφασίζουν για τις εικόνες της ιστορίας που θα ζωγραφίσουν.
3. Διαδικασία ψηφιοποίησης με την προσθήκη εικόνων, ήχων, μουσικής. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα λογισμικό παραγωγής βίντεο που παρέχεται δωρεάν, όπως το Windows Moviemaker, ή το photo story 3 ή οποιοδήποτε άλλο υπάρχει στον υπολογιστή.
4. Προστίθεται η αφήγηση στο λογισμικό παραγωγής βίντεο. Η καταγραφή της μπορεί να γίνει είτεμε τη χρήση ψηφιακού κασετόφωνου εγγραφής, είτε απευθείας εφόσον ο υπολογιστής διαθέτει ενσωματωμένο μικρόφωνο. Στη δεύτερη περίπτωση, είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα εγγραφής ήχου όπως το Audacity που παρέχεται δωρεάν από το διαδίκτυο μαζί με τις οδηγίες χρήσης του.
5. Προχωρούν στην προσθήκη των οπτικών μέσων που θα υποστηρίξουν την αφήγηση και μπορεί να είναι σαρωμένες ζωγραφιές, εικόνες ή και βίντεο.
6. Από ιστοσελίδες που διαθέτουν ελεύθερα τη χρήση ήχων στο διαδίκτυο όπως το www.freesound.org, μπορούν να επιλέξουν ήχους και άλλες φωνές που ταιριάζουν με την ιστορία τους και να τις προσθέσουν.
7. Αναρτάται στο διαδίκτυο ή στέλνεται σε άλλα σχολεία για διόρθωμα ή συνέχιση.

Σε αυτό το σενάριο τα παιδιά βλέπουν την ιστορία του Ε  και  αποφασίζουν να δώσουν τη δική τους συνέχεια σε συνεργασία με ένα άλλο νηπιαγωγείο. Θα συνεχίσουν τη μέθοδο της αρχικής ταινίας, δηλαδή η πλοκή θα στηρίζεται σε τυχαίες λέξεις από Ε.   Αφού δημιουργήσουν την ιστορία τους, χωρίζονται σε ομάδες και την εικονογραφούν με χρώματα ή με λογισμικά ζωγραφικής. Επιλέγουν μουσική, ήχους, την ηχογραφούν, την περνούν σε λογισμικό παραγωγής βίντεο και την αναρτούν στο διαδίκτυο.  Στέλνουν με fax ή  mail στο άλλο σχολείο το κείμενο για να τη συνεχίσουν εκείνα τα παιδιά.  Με  επικοινωνία( τηλεφωνική  ή με skype) ενημερώνουμε τα άλλα παιδιά για τη διαδικασία και πού θα βρούν την ταινία ώστε να τη συνεχίσουν. Το τελικό δημιούργημα  μπορούν να το αναρτήσουν στο διαδίκτυο, να το παρουσιάσουν στους γονείς τους, να λάβουν μέρος σε διαγωνισμούς και εκπαιδευτικά δρώμενα. Με αυτόν τον τρόπο νιώθουν ικανοποίηση, παίρνουν ανατροφοδότηση και ανακαλύπτουν την επικοινωνιακή και δημιουργική διάσταση του υπολογιστή και της τεχνολογίας.