Οι μαθητές έχουν ήδη διδαχτεί την Ιωνική επανάσταση και τη μεγάλη εκστρατεία του Μαρδόνιου (492 π.Χ.) κατά της Ελλάδος. Η εκστρατεία του Μαρδόνιου αν και "επιτυχής" (καθώς η Μακεδονία υποτάχθηκε στους Πέρσες), έληξε με την τεράστια καταστροφή του περσικού στόλου εξαιτίας μιας θαλασσοταραχής. Παρά τις απώλειες, το σχέδιο του Δαρείου για υποταγή της Ελλάδος δεν σταματά. Τι συνέβη κατά τη δεύτερη απόπειρα του Δαρείου να υποτάξει την Ελλάδα; 

Ο εκπαιδευτικός ζητά από τους μαθητές να διαβάσουν τα λόγια του Σιμωνίδη όπως αυτά αναγράφονται στο Παράθεμα 1 του βιβλίου τους (σελ.51).

                  "Πρώτοι από τους Έλληνες οι Αθηναίοι πολεμώντας στο Μαραθώνα ταπείνωσαν τη δύναμη των χρυσοφορεμένων Περσών"

                                                                      Σιμωνίδης ο Κείος, επίγραμμα για τους Μαραθωνομάχους.

            Αυτές οι λίγες λέξεις μας δίνουν τις βασικές πληροφορίες της δεύτερης εκστρατείας του Δαρείου κατά των Ελλήνων. Γίνεται μια συζήτηση για τις πληροφορίες που μπορούμε να λάβουμε. Αναλύοντας κάθε λέξη λαμβάνουμε αρκετά βασικά στοιχεία για τη μάχη. Γνωρίζουμε το "Ποιοι" έλαβαν μέρος στη μάχη, "Πού" έλαβε χώρα η μάχη και "Ποιο το τέλος" της μάχης ενώ η μετοχή "χρυσοφορεμένων" μας δίνει μια εικόνα για την ισχυρή δύναμη των Περσών. 

             Μέτα την επεξεργασία της πρότασης ξεκινάει ένας καταιγισμός ερωτήσεων οι οποίες γράφονται στον πίνακα της τάξης. Τι θα θέλανε οι μαθητές να μάθουν περισσότερο; Οι μαθητές διατυπώνουν τις απορίες και τα ερωτήματά τους ώστε να απαντηθούν κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας. Σε ένα από αυτά ο εκπαιδευτικός δημιουργεί με τη βοήθεια των παιδιών ένα ερώτημα με τις πιθανές του απαντήσεις οι οποίες υπάρχει περίπτωση να είναι σωστές, λανθασμένες ή να χρειάζονται συμπλήρωση. Στο τέλος της διδασκαλίας οι δηλώσεις αυτές θα επαληθευτούν, θα απορριφθούν ή θα συμπληρωθούν. Μέχρι τότε τα ερωτήματα παραμένουν ανοιχτά. Η τεχνική της δημιουργίας ερωτήματος από τους ίδιους τους μαθητές αποτελεί σύμφωνα με τον Σαλβάρας (2013) μια δραστηριότητα που ενεργοποιεί την προσοχή των μαθητών και προάγει τη συνεκπαίδευση μαθητών με ή/ και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. 

Ένα παράδειγμα είναι το παρακάτω: