Φάση Σεναρίου

Καλλιτεχνική Παιδεία (Γενικό Λύκειο)

Βιομηχανικό σχέδιο και τέχνη

3 ώρες

Το ντιζάιν και η Ποπ Αρτ

30λεπτά
Φύλλα Εργασίας
fyllo_ergasias-pop_art_4.doc

Η Ποπ-αρτ ξεκίνησε στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο στη δεκαετία του 1950, και αντικατοπτρίζει την κοινωνία της αφθονίας και του καταναλωτισμού που διαπερνά τη ζωή των μεγαλουπόλεων, εμπνεόμενη από την τεχνολογία, την κατανάλωση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το λαϊκό πολιτισμό. Κωμικές ταινίες, διαφημίσεις, βιομηχανοποιημένα προϊόντα, αλλά και φωτογραφίες λαϊκών ειδώλων συνέθεταν το κίνημα που χαρακτηρίστηκε από τον ζωγράφο Ρίτσαρντ Χάμιλτον ως "δημοφιλές, προσωρινό, χαμηλού κόστους, βιομηχανικό, νεανικό, πνευματώδες, σέξι, γοητευτικό και μεγαλοεπιχειρηματικό". Οι καλλιτέχνες θόλωναν τη διάκριση τέχνης και ζωής, τοποθετώντας φωτογραφίες εγκαταστάσεων σε παράθυρα πολυκαταστημάτων και προϊόντων σούπερ μάρκετ σε μουσεία.

Οι καλλιτέχνες και οι σχεδιαστές επιδίωκαν τη χρήση βιομηχανικών διεργασιών παραγωγής του έργου, εξερευνώντας τη λειτουργία του μέσα από τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, το στυλιζάρισμα και μια φωτεινή παλέτα χρωμάτων. Από τα νέα υλικά, που οι σχεδιαστές έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον ήταν το πλαστικό.

Κύρια χαρακτηριστικά της Ποπ Αρτ αισθητικής αποτέλεσαν ο αυθορμητισμός, η δημιουργική υπερβολή, η ανάλαφρη διάθεση, η σάτιρα, οι έντονες χρωματικές αντιθέσεις και εν γένει η απόρριψη του παραδοσιακού. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια περίοδο γνώρισε μεγάλη έξαρση στη Μεγάλη Βρετανία η Ποπ μουσική, η οποία θεωρείται συχνά αισθητικά συγγενής προς την Ποπ Αρτ. Πίνακες με αναπαραστάσεις τενεκεδένιων κουτιών γνωστού προϊόντος, του Έλβις Πρίσλεϊ και της Μέριλιν Μονρόε ή ακόμα θέματα δανεισμένα από τα αμερικανικά κόμιξ και τη διαφήμιση αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα της Ποπ Αρτ.

Το φωτομοντάζ, το κολάζ και η συναρμολόγηση αποτέλεσαν συνηθισμένες μεθόδους της Ποπ-αρτ. Από τις μυθικές φυσιογνωμίες της δεκαετίας του 1960, ο Άντι Γουόρχολ δημιούργησε το 1962 τις Είκοσι πέντε Μέριλιν, ένα από τα διασημότερα θέματά του, χρησιμοποιώντας ως βάση ένα φωτογραφικό πορτρέτο. Η απεικόνιση της Μονρόε ως προϊόντος κουλτούρας, συσκευασμένης για το κοινό σαν καταναλωτικό αγαθό. Ο Πίτερ Μπλέικ, ο Τομ Γουέσελμαν, ο Τζάσπερ Τζόουνς, ο Ρόι Λίχτενσταϊν, ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ κ.α. ήταν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της.


Τομ Γουέσελμαν, " Νεκρή φύση # 20 ", μικτή τεχνική, 1962


Συνδυάζει στοιχεία τόσο διαφορετικά όσο οι εικόνες της διαφήμισης, μια πραγματική βρύση της κουζίνας, καθώς και την αναπαραγωγή ενός πίνακα ζωγραφικής του ζωγράφου Πιέτ Μόντριαν.

Εικόνες Ποπ Αρτ έργων τέχνης και βιομηχανικού σχεδιασμού


Παιχνίδι μνήμης για την Ποπ Αρτ και το ντιζάιν

Βρες και άνοιξε τις δύο ίδιες εικόνες όσο πιο γρήγορα μπορείς

Δημιουργός Σεναρίου: ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ (Εκπαιδευτικός)
Έλεγχος Σεναρίου με τα Προγράμματα Σπουδών: ΚΑΡΤΣΑΚΑ ΕΛΕΝΗ (Σχολικός Σύμβουλος)
Έλεγχος Επιστημονικής Επάρκειας Σεναρίου: ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ (Συντονιστής)

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΟ (τι είναι;)
Το σενάριο «Βιομηχανικό σχέδιο και τέχνη» έχει χαρακτηρισθεί ως Υποδειγματικό ύστερα από εργασία επιστημονικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων (Εκπαιδευτικός Αυξημένων Προσόντων, Σχολικοί Σύμβουλοι, Μέλος ΔΕΠ / Επιστημονικό Προσωπικό του ΙΕΠ).
1543