Η δημοκρατία, ως αφηρημένη έννοια, δεν κατανοείται εύκολα από παιδιά προσχολικής ηλικίας. Γίνεται περισσότερο κατανοητή όταν προσεγγίζεται μέσα από πιο συγκεκριμένες πτυχές της, που μπορεί οι μαθητές να έχουν προσωπική μνήμη και εμπειρία όπως οι εκλογές ή στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή η πρόσκληση από το Δήμαρχο για τη συμμετοχή του Νηπιαγωγείου στο τοπικό συμβούλιο. Η ύπαρξη ενός ρεαλιστικού γεγονότος και προσώπων οδήγησε τα παιδιά και ανατροφοδότησε το ενδιαφέρον τους για τη δραστηριότητα. Σε συνέχεια με την προηγούμενη δραστηριότητα την προσέγγιση της έννοιας της δημοκρατίας τα παιδιά κλήθηκαν να συναποφασίσουν και να συγγράψουν το δικό τους Σύνταγμα.

Πρώτη δραστηριότητα ήταν η αναζήτηση πληροφοριών και η παρατήρηση του συντάγματος. Για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα χρειάστηκε ένας φορητός υπολογιστής, η υπηρεσιακή σφραγίδα του νηπιαγωγείου, ένα φύλλο κυβερνήσεως και βέβαια εποπτικό υλικό με φωτογραφίες από τη Βουλή.

Οι μαθητές κλήθηκαν να αποτυπώσουν τα χαρακτηριστικά του συντάγματος και να εντοπίσουν όπως άλλωστε με κάθε γραπτό κείμενο τα μέρη του. Εντόπισαν τον τίτλο, τη σφραγίδα, την υπογραφή που ήταν άλλωστε γνωστή από το συμβόλαιο των κανόνων της τάξης και βέβαια το εθνόσημο.

Αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά αποτύπωσαν και στο εξώφυλλο του δικού τους συντάγματος. Η δημιουργία του και η συγγραφή του έγινε συνεργατικά στη γωνιά συζήτησης. Τα άρθρα στο βαθμό που ήταν εφικτό και με όποιο τρόπο γράφτηκαν από τα παιδιά χρησιμοποιώντας ως βοηθητικό υλικό τα μαγνητικά γράμματα. Άλλωστε βασικός στόχος του νηπιαγωγείου αποτελεί η καλλιέργεια του γραμματισμού ώστε το νήπιο να είναι σε θέση να παράγει μία ποικιλία κειμένων γραπτού και προφορικού λόγου (Χατζησαββίδης, 2002). Η διδασκαλία της γλώσσας δεν είναι διδασκαλία ενός μεμονωμένου μαθήματος στο αναλυτικό πρόγραμμα, αλλά διαχέεται και διαποτίζει όλα τα άλλα αντικείμενα μάθησης λόγω της άμεσης σχέσης της με τη σκέψη του ανθρώπου, χρειάζεται μια ριζική αναθεώρηση του τρόπου διδασκαλίας της γλώσσας και στις δύο βαθμίδες της Εκπαίδευσης (Μπαμπινιώτης, 2009) με τον εμπλουτισμό της με τα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.

Νέες παιδαγωγικές θεωρίες αναφέρονται στη χρήση των μέσων αυτών για εκπαιδευτικούς σκοπούς και στη σημαντική συμβολή τους στην ενεργή εμπλοκή των μαθητών σε δημιουργικές διαδικασίες.

Συνολικά τα παιδιά δημιούργησαν δέκα (10) άρθρα. Η συμμετοχή νηπίων και προνηπίων ήταν μαζική αφού τα παιδιά είχαν την επιλογή να γράψουν με όποιο τρόπο μπορούσαν καθώς και να ζωγραφίσουν το άρθρο.

Στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμο να τονιστεί η χρήση της τεχνολογίας ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας και ως ένα πολύτιμο εργαλείο για τον άνθρωπο άκρως βοηθητικό. Για να μπορέσουν να το κατανοήσουν αυτό τα παιδιά είναι καλό σε ρεαλιστικές καταστάσεις να ανακαλύψουν το ρόλο της. Έτσι τέθηκε το ζητούμενο πως το σύνταγμα μας, αφενός θέλουμε να το μάθει ο Δήμαρχος, οι γονείς μας αλλά και το δημοτικό σχολείο, αφετέρου δεν μπορούμε να το κατασκευάσουμε τρεις ή και παραπάνω φορές. Για το λόγο αυτό και μέσα από ερωτήσεις καταλήξαμε πως όταν θέλουμε να κρατήσουμε κάτι ως αναμνηστικό βγάζουμε φωτογραφία. Τα παιδιά φωτογράφιζαν τους συμμαθητές τους κατά τη συγγραφή και δημιουργία του συντάγματος αλλά και στη συνέχεια φωτογράφισαν το ίδιο το σύνταγμα. Προκειμένου η διαδικασία να καταστεί ευκολότερη στη χρήση από τα παιδιά χρησιμοποιήθηκε τρίποδας ώστε η μηχανή να παραμένει σταθερή και απλά να χρειάζεται να δουν μέσα από το φακό και να φωτογραφησουν. Όταν ολοκληρώθηκε οι φωτογραφίες με τη βοήθεια της νηπιαγωγού περάστηκαν στον υπολογιστή και με χρήση του movie maker λογισμικού μπήκαν τα άρθρα σε χρονική σειρά. Στη συνέχεια για την ολοκλήρωση και παρουσίαση του σχεδίου αυτού αλλά και για την προβολή του στους γονεις ολοκληρώθηκε το βίντεο (μουσικό χαλί και τίτλος ) από τη νηπιαγωγό.