Η φάση αυτή διαιρείται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος επιχειρούν οι μαθητές, με τη βοήθεια του διδάσκοντα, να προσεγγίσουν την έννοια της πιθανότητας καταλήγοντας στη διατύπωση του κλασικού ορισμού πιθανότητας (5΄). Στη συνέχεια οι μαθητές εφαρμόζουν τον ορισμό αυτό για να απαντήσουν στα ερωτήματα που προκύπτουν σε ένα συγκεκριμένο πείραμα τύχης (10΄).

Στο τελευταίο μέρος της φάσης επιχειρείται η εμβαθύνση στη νέα γνώση. Συγκεκριμένα, στο πρώτο πείραμα τύχης επιδιώκουμε να κατανοήσουν οι μαθητές ότι στις ρίψεις δύο νομισματων τα ενδεχόμενα {ΚΓ} και {ΓΚ} είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Στο δεύτερο πείραμα τύχης καλούνται οι μαθητές να συμπεράνουν την αναγκαιότητα ύπαρξης ισοπίθανων απλών ενδεχομένων κατά την εφαρμογή του κλασικού ορισμού πιθανότητας (10΄).