Ο Καζαντζάκης μαθητής: σχολικές αναμνήσεις και εμπειρίες.
Ελληνικός και Ευρωπαϊκός Πολιτισμός (Γυμνάσιο)
Με αφόρμηση το απόσπασμα από την «Αναφορά στον Γκρέκο» που φέρει τον τίτλο «Η Νέα Παιδαγωγική» στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνασίου επιχειρείται με το παρόν σενάριο η γνωριμία των μαθητών με το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα παλαιότερων εποχών. Με τη διδακτική αξιοποίηση αποσπασμάτων από το αντίστοιχο κεφάλαιο της Αναφοράς αλλά και ευρύτερα από το έργο του συγγραφέα επιχειρείται η γνωριμία με την προσωπικότητά του και η συνειδητοποίηση εκ μέρους των μαθητών της άρρηκτης σχέσης, που υπάρχει στο μάθημα αυτό, της Βιογραφίας και της Εργογραφίας με την ανάλυση του έργου.
«Η Αναφορά μου στον Γκρέκο δεν είναι αυτοβιογραφία· η ζωή μου η προσωπική για μένα μονάχα έχει κάποια, πολύ σχετική, αξία, για κανένα άλλον. Η μόνη αξία που της αναγνωρίζω είναι ετούτη: ο αγώνας της ν' ανέβει από σκαλοπάτι σε σκαλοπάτι και να φτάσει όσο πιο αψηλά μπορούσαν να την πάνε η δύναμή της και το πείσμα — στην κορφή … Θα βρεις λοιπόν, αναγνώστη, στις σελίδες ετούτες την κόκκινη γραμμή, καμωμένη από στάλες αίμα μου, που σημαδεύει την πορεία μου ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και στις ιδέες…Μαζεύω τα σύνεργα μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο… Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε…»

Διδάσκοντας κάθε χρονιά το κείμενο "Η Νέα Παιδαγωγική" στη Νεοελληνική Λογοτεχνία Α' Γυμνασίου διαπιστώνει κάποιος την έκπληξη των παιδιών με την αυστηρότητα που χαρακτήριζε όχι μόνο το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα εν γένει σε παλιότερες εποχές, αλλά ακόμα και αυτές τις σχέσεις γονιών-παιδιών . "Το κρέας δικό σου τα κόκκαλα δικά μου, δάσκαλε", έλεγε ο κάθε γονιός παραδίδοντας το παιδί του. "Μην το λυπάσαι, δέρνε το, κάμε το άνθρωπο"... Το σενάριο λοιπόν αυτό αποτελεί μια ευκαιρία όχι μόνο για τη γνωριμία με τον συγγραφέα και με παλιότερες μορφές ζωής αλλά και μια αφορμή σύγκρισης του παλιού με το νέο σχολείο. Μια αφετηρία προβληματισμού των μαθητών μας και θετικής αξιολόγησης του σύγχρονου σχολείου, που λειτουργεί σαφώς πιο δημοκρατικά και αφήνει περιθώρια αυτενέργειας, δημιουργικότητας και ελεύθερης έκφρασης. Οι μαθητές έτσι μπορεί να νιώθουν τυχεροί και να αγαπούν ένα σχολείο που προσπαθεί να τους καταστήσει ελεύθερους σκεπτόμενους πολίτες και να αναδείξει τα χαρίσματά τους με την πολύπλευρη μάθηση.
Αποσπάσματα από τα βιβλία συγγραφέα( από τις εκδόσεις Ελένης Ν. Καζαντζάκη, ΑΘήνα)
http://www.ekebi.gr Εργογραφία
http://www.historical-museum.gr →Βιογραφία, Σύντομο Χρονολόγιο
http://www.gnomikologikon.gr
https://books.google.gr Το Δημοτικό σκολειό