Στα πλαίσια αυτού του ηφιακού σεναρίου θα ασχοληθούμε με τον ιδιαίτερο ρόλο των μνημείων στο ευρύ κοινωνικό σύνολο και με το κατά πόσο μπορεί η προσχολική εκπαίδευση να συντελέσει στη διαμόρφωση πολιτών, που να είναι σε θέση να εκτιμήσουν την παρουσία των μνημείων στο περιβάλλον τους και να αναπτύξουν μια στάση σεβασμού, απέναντι σε αυτά.

Από τη δημιουργία μιας στενής σχέσης ανάμεσα στην εκπαίδευση και στα μνημεία του κάθε τόπου, ωφελείται ιδιαίτερα η εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς της δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιήσει ένα «εργαλείο», έναν παράγοντα, που κάνει την προσέγγιση των ποικίλων γνωστικών αντικειμένων, από μέρους των παιδιών, πολύ πιο ενδιαφέρουσα και αποτελεσματική.

Ωστόσο, ο εκπαιδευτικός, ως εμψυχωτής αυτής της εκπαιδευτικής δράσης, οφείλει να θυμάται πως η επίσκεψη δεν θα πρέπει να έχει το χαρακτήρα μιας άσκοπης και ανοργάνωτης περιδιάβασης σε κάποιο μνημείο, αλλά μιας περιπέτειας, ενός παιχνιδιού με στόχο. Μέσα από μια τέτοιου είδους εκπαιδευτική επίσκεψη μπορεί να προκύψει γνώση και έμπνευση για το σχεδιασμό πρωτότυπων δραστηριοτήτων, συζητήσεων και μαθησιακών προβλημάτων. Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη δυσκολία που συναντούν καθημερινά οι εκπαιδευτικοί της προσχολικής αγωγής, ως προς την αναζήτηση μιας γέφυρας, ανάμεσα στα παιδιά και στα μνημεία.

Στην παρούσα μελέτη επιλέξαμε να ασχοληθούμε με έναν παλαιοχριστιανικό ναό της Θεσσαλονικής, την Αχειροποίητο.